Zasypiając zanurzam rękę w pamięci
Tak jak w zadaniach o urnach
Z rachunku prawdopodobieństwa
Porównanie do urn jest logiczne
Bo pamięta się to co już było
A czas przeszły to jedno z imion śmierci
Z losowych kawałków minionych zdarzeń
Układam pstrokatą mozaikę
Nic do siebie nie chce pasować
Jak nogi komara do słonia
Jednak gdy się odsunąć o metr dwa
Zawsze wychodzi... no sami zobaczcie
10.10.2024
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz