Źle się dzieje w moim życiu. Jestem nim totalnie rozczarowany. Znikąd wsparcia, za to wpędzanie w poczucie winy. Niestety depresja już zaleczona i nie mam myśli samobójczych, co oznacza, że będę w tym gównie tkwił. 

Nie chce mi się więcej pisać. Ani prozą, ani pseudo poezją. Nic mi się nie chce, bo nic nie cieszy. Wszystko, co kochałem, przestało interesować. Nie jestem w stanie czytać książek, słuchać muzyki czy oglądać filmów. Najchętniej bym zasnął i się nie obudził, choć to niczego nie załatwia. Chyba przegrałem. No cóż, nie każdy może być zwycięzcą.