Regeneracja

Kładę się

Dokonuję rachunku sumień

Moich bliźnich

Z lubością chrupię ich grzechy

Popijając wodą święconą

Cicho klnę wieczorną modlitwę

Zasypiam

Śpię

Nasączam się ponownie jadem

Jak papierowy ręcznik

Od rana będę gotowy

Do plucia miłością

31.10.2024

Home sweet home

Z nikim tu nie mogę porozmawiać

Jestem intruzem

Zbędnym starym gratem

Niepasującym do ponowoczesności

Nie ta estetyka

(Gruby i łysiejący)

Niewłaściwe poglądy

(Nie poprawiam Boga)

O wszystko się można przypierdolić

Miałem być mężem i ojcem

A stałem się wyłącznie dawcą spermy

Marzenie modliszki o dziecku spełnione

Dziwne że nie odgryzła mi głowy

"Byłoby lepiej gdybyś się wyprowadził"

Bo staję na drodze szczęściu

Matki cichej alkoholiczki

I modnie transseksualnej córki

A wiecie co? Nie mam dokąd kurwa pójść!

30.10.2024

Bilans cieplny musi się zgadzać

Każdy może

Nie wszyscy powinni

Ja muszę

Temperatura paleniska

Rozsadza kocioł

Spuszczam parę

Leci

Leci

Do wirtualnej chmury

Skrapla się 

W słowa

Opada

Na żyznym betonie

Zakwita

Kicz

29.10.2024

Idolatria

Nadwrażliwość

świetna wymówka

dla fanów i mediów

Nieważne

na jaką głębość

zanurzysz się w gównie

Zawsze będą to tłumaczyć

twoją głęboką niezgodą

na okrucieństwo świata

A kiedy już dołączysz

do męczenników popkultury

w Klubie 27

Będą sprzedawać 

ikony na koszulkach

nawet bez licencji

28.10.2024

Mój jisei

Zanurzam pióro w inkauscie po rękojeść
I rozcinam brzuch żarłocznej bestii
Będącej moim ciałem


27.10.2024

Za żelazną kurtyną

Śpiewaliście

Ironicznie

"Sam is your leader"

Wykrzykiwaliście

Histerycznie

"Fuck the USA!"

A ja żyłem w takim kraju

Wyśnionym socjalistycznym raju

W którym każdy wołał Wujka Sama

Bo za mordę trzymał Wujaszek Wania

27.10.2024

1:72

Spalonych mostów

nie odbudują wojska inżynieryjne.

Ani zerwanych więzi.

Mogę się tylko bawić 

malutkimi żołnierzami

na makiecie przedstawiającej

zrujnowane życie. Diorama w skali.

Mała krwawa wojna z jedną ofiarą.

Wieczorem zamknę wszystko w pudełku

i schowam na pawlaczu

ale wcześniej 

zaproszę zwaśnione strony

na piwo w zaimprowizowanej kantynie

w moim nomen omen pokoju. 

nie ma już czego odkrywać

wszędzie Żabka
zdążyła przed nami
Bieszczady
Ziemie Odzyskane
Śląsk
Pomorze
Warmia i Mazury
pozostała eksploracja
nieznanych obszarów
w Roblox i Minecraft
jeśli takie jeszcze pozostały

22.10.2024

Może

Może cię jeszcze kiedyś

potrzymam za rękę.

Zimną.

Będzie to możliwe

jeśli wystawią ci

niewysoki pomnik

figuratywny

w jednym z parków.

A potem zacznę 

pod nim karmić gołębie

żeby go obesrały. 

Mnie nie będzie wypadało.

21.10.2024

Łąka

Niekoszona trawa zaszumiała falą
Zanurzyłem się po pas jak Godzilla
Idący po dnie morza na Japonię
A długonogie delfiny skaczą triumfalnie
Obwieszczając koniec ludzkości


21.10.2024

nie podobają mi się moje wiersze

wykuwam je z finezją 

młota pneumatycznego

a potem kładę 

zbyt grube warstwy farby

robiąc przy tym

mnóstwo bałaganu

bo kapie na nieuprzątnięty

gruz pod nogami

później jeszcze 

wysłuchuję od żony

że zostawiam brudne ślady 

w całym mieszkaniu

20.10.2024

online

dlaczego lepiej ogląda się film
w telewizji niż z nośników
i to nawet przerywany reklamami?
dlaczego lepiej słucha się muzyki
z serwisów streamingowych
niż nagrań z nośników
choć i tu reklamy potrafią dopiec?
czy to jakaś potrzeba bycia częścią
krwioobiegu czegoś większego
niż my sami?
nawet woda z potoku smakuje lepiej
niż butelkowana

20.10.2024

audyt

"nie będę się ścigać z młodymi

na ilość kolczyków

dlatego wyjąłem z uszu wszystkie

i tak bym przegrał

oni swoje też kiedyś usuną 

z małżowin nosów łuków brwiowych

warg policzków pępków języków 

i aż oczy bolą na samą myśl

skąd jeszcze

nie będę też ścigać się

na ilość tatuaży

więc nie mam ani jednego

ani na drapieżność fryzur

bo nie mam żadnej..."

obudziłem się

żyję

przeszedłem audyt

19.10.2024

Roz-czarowanie

Nawet jeśli kiedyś będziemy znów razem

I wreszcie zamieszkamy razem

Zapewne z żalu wpadnę w alkoholizm

Nie będę cię rozpoznawał

Przy codziennych czynnościach

Bo będziesz je robić jakoś inaczej

I mówić do mnie będziesz jakoś inaczej

Takim nieswoim starczym głosem

Którego nigdy nie znałem

Ja nabrałem dziwnych nawyków

I będzie za mało czasu by je oswoić

Ty nabrałaś dziwnych nawyków

I będzie za mało czasu by je oswoić

Nie będziesz mogła zrozumieć

Czemu teraz jest ci ciasno ze mną

Na jednym łóżku i dlatego 

Każesz mi spać na kanapie w salonie

Niech już lepiej zostanie jak jest

Nie snuj nierealnych marzeń

Nic z nich już nie wyjdzie

Pieluchomajtki nie są romantyczne

17.10.2024

Kameleon

Zastanawiam się czy wszyscy,

Którzy cię kochali lub kochają,

Znaleźliby jakąś część wspólną,

Choć jeden punkt łączący,

Twoje liczne osobowości.

A może raczej maski zakładane

Stosownie do złowionego okazu?

I co łączy ten zbiór ze sobą:

Wzrost? Inteligencja? ...???

Dobrze wiem że nic z tych rzeczy,

Wszyscy po mnie byli chociażby wyżsi.

Jedno jest pewne - posiadasz przedziwną

Zdolność dopasowywania się.

Niby nic szczególnego? A jednak.

Bo będąc elastyczną jak plastelina

Osiągasz swoje cele. Manipulujesz

By się przypodobać. Biada temu, 

Kto nie sprosta twoim wymaganiom.

Nie bierzesz jeńców. Nawet do albumu

Z fotografiami. 

17.10.2024

Krokomierz

Gdyby policzyć

Wspólne kroki

Niewiele tego było

Raptem coś koło czterech lat

A przecież nie każdego dnia

Chodziliśmy razem

Więc tym bardziej

Czas się skraca

Gdyby policzyć 

Osobne ślady

Te przed i te po

Nie wystarczyłoby skali

17.10.2024

Jak serek Danio

Im dłużej cię nie ma

Tym lepiej cię poznaję

Rosnący dystans pozwala

Na coraz szersze spojrzenie

Bez niepotrzebnego skupienia

Na rozproszonych szczegółach

Teraz dopiero widzę kontekst

Tło i postaci drugoplanowe

Tych niby niepowiązanych

Kilku drobnych zdarzeń

Rozrzuconych na osi czasu

Jak opadłe konfetti

Nie będę jednak dłużej

Zatrzymywać wzroku

Bo cały tamten eon

Zleje się kiedyś w jedną plamę

O homogenicznej konsystencji

Odbierając sens pytaniom

16.10.2024

Wczoraj

Rozjechał mnie walec

Poprawił czołg

Dokończył upadek meteorytu

I nic

Zupełnie nic mi się nie stało

Silny siłą metafizycznego bólu

Naszpikowany sterydami natrętnych myśli

Wstałem

Otrzepałem się

Szczotką ugładziłem nastroszone brwi

I przy akompaniamencie uroczystej ciszy

Nie przyjąłem do wiadomości faktów

Tym gorzej dla nich

16.10.2024

Moja prywatna kosmiczna katastrofka

Co mi przyniesiesz 

Spadająca gwizdo?

Może runiesz na moją głowę?

Celuj dobrze 

Nie spieprz sprawy 

Jak twoje poprzedniczki

Przyłóż się bardziej niż one

Dość mam już rozczarowań

Zaskocz mnie pozytywnie

Choć ty jedna jedyna

Zbliżając się do ziemi

Daj mi wyraźne znaki

Gdzie mam stanąć

Może

Tu?

15.10.2024

Oskarżam!

To wy zniszczyliście mój układ nerwowy

Uzależniliście od hałasu

Wykoślawiliście poczucie estetyki 

Gniewem pod publiczkę zatruliście emocje

Ogłupiliście udawanymi ideałami 

I kiedy pokornie staliście w kolejce do kasy

Ja powtarzałem innym wasze słowa

O potrzebie zmian i upadku Babilonu

Potem przepijaliście honoraria

Obmyślajac kolejne bzdury do wierzenia

Czasy się zmieniały a wraz z nimi

Wy w brzuchatych młodzieżowców

Chałturzących na festynach

Byle tylko nie spaść z fali

Bo jeszcze został dach do położenia

15.10.2024

Nie

Nie jestem poetą

Nie piszę wierszy

Produkuję wyroby

Wierszopodobne

Jak cukiernik

W czasach kryzysu

Zaspokajam potrzeby

Niewyszukaniem

Mam przewagę 

Nad artystami

Za czytanie mnie

Nie trzeba płacić

14.10.2024

Partacz

Nie mam szczęścia do kobiet
I odwrotnie
Szczęście nie ma kobiet do mnie
Wiem
Niegramatycznie
Ale jak to inaczej powiedzieć?
Przekonane o własnej doskonałości
Oczekują jej ode mnie
Czy i moja matka jest taka
Że najwyraźniej takich tylko wypatruję?
Czy muszę działać według schematów
Utartych scenariuszy i algorytmów
Opisanych przez psychologię?
A podobno
Każdy jest kowalem swojego losu
Trzeba było zapisać się do cechu

13.10.2024

Publikacja w NewSpirit

 

mój ranking

powiedziała

"zostańmy przyjaciółmi"

szczyt hipokryzji

już widzę jak mi się zwierza

że z nim ma zawsze super orgazm

a ja tego spokojnie wysłuchuję

10.10.2024

Wskrzeszanie z premedytacją?

Zasypiając zanurzam rękę w pamięci
Tak jak w zadaniach o urnach
Z rachunku prawdopodobieństwa
Porównanie do urn jest logiczne
Bo pamięta się to co już było
A czas przeszły to jedno z imion śmierci

Z losowych kawałków minionych zdarzeń
Układam pstrokatą mozaikę
Nic do siebie nie chce pasować
Jak nogi komara do słonia
Jednak gdy się odsunąć o metr dwa
Zawsze wychodzi... no sami zobaczcie


10.10.2024

Wszystko co nasze

Nasze ciała 

Pożre ziemia

Nasze kości

Wypluje koparka

Nasze prochy 

Rozwieje wiatr

Nasze groby

Zaludnią inni

08.10.2024

Jestem mocno spóźniony

Doganiam własną grupę wiekową

Biegnąc celowo gubię włosy

Zostawiłem za sobą trzeszczące

Stare płyty w starych czasach

Niech im się tam dobrze wiedzie

Nawet jeśli byłby to tylko sen

Poczują się w nim znowu ważne

Takie obrazoburcze jak noszone latem

Z trudem zdobyte buty wojskowe

I takie pierwsze 

Jak nieaktualny pocałunek

08.10.2024

Jakoś tak spokojnie się zrobiło

Muchy nie brzęczą nad moją głową
Słuchawki z wrzaskiem zapomniane
Nie zastanawiam się nad dolą
Przestały krążyć myśli niechciane

Życie zaczęło pachnieć inaczej
Gdy nie roztrząsam jak obornika
Spraw i słów skupiając się raczej
Na tym co z dzisiaj dla mnie wynika

Nie piszę historii alternatywnych
Nawet nie muszę z obsesją walczyć
Rozpacz nie szarpie już kompulsywnie
Jest to co jest i to mi wystarczy


04.10.2024

O doktrynerstwie dietetycznym

Celem osobnika jest przeżycie. Celem gatunku - przetrwanie. Nieważne, czy te cele są uświadomione czy nie. Akurat nasz gatunek, jeśli sprowadzić go tylko do biologii, tego celu z grubsza jest świadomy. Co do osobników myślę, że wola przeżycia realizuje się już na poziomie instynktu. Atawizm.

Po co ten wstęp? Żeby przejść do części zasadniczej, mianowicie kwestii odżywiania. Po co jemy? Przeważnie po to, by po prostu przeżyć. Zaspokojenie tej potrzeby nauczyło nas na przestrzeni dziejów korzystać z bardzo różnych źródeł substancji odżywczych. Głównie najłatwiej dostępnych. Ten oportunizm żywieniowy okazał się być opłacalny. Istniejemy jako gatunek. Procesy historyczne spowodowały, że mamy dostęp do składników, których nasi odlegli przodkowie nie znali. A oni mieli do tych, o których ich przodkowie nie słyszeli. 

Bogactwo różnorodności sprawia, że wybór jest większy, to oczywiste. Jednakże da się zauważyć lokalne upodobania do takiej a nie innej strawy. Nazywamy to kuchnią regionalną, szerzej patrząc - narodową. Ma to swoje korzenie też w historii. Coś, co było spożywane przez pokolenia jakiejś populacji, jest w kolejnych pokoleniach łatwo przyswajalne. Nowe składniki muszą się dopiero przyjąć.

Tu czas na moje refleksje dotyczące kreowania przez inżynierów społecznych nowego człowieka. Aktualną tendencją jest głoszenie, że człowiek jest nieprzystosowany do jedzenia mięsa. Jest to teza nie do obrony. Nasz gatunek żywi się mięsem od zawsze. Mówią o tym najstarsze znane znaleziska archeologiczne. Gatunki z rodzaju homo, z których ostatecznie zsyntetyzował się nasz własny, również polowały, wcześniejsze korzystały też z padliny. Są to fakty bezdyskusyjne, mające oparcie w badaniach naukowych.

Wegetarianie, czy zawężając - weganie, utyskują nad ludzkim barbarzyństwem. Cóż, kiedy spojrzy się szerzej, należałoby załamywać ręce na barbarzyństwem całej natury. Drapieżnictwo czy wszystkożerność nie jest wymysłem ludzkim. Pamiętając o dwóch zasadach podanych we wstępie niniejszego eseju, łatwiej sobie uświadomić przyczynę tego stanu rzeczy. Świat jest brutalny: pożary lasów, erupcje wulkanów, powodzie, naturalne (tak tak, istnieje takie zjawisko!) zmiany klimatyczne i masa innych czynników powodują ofiary śmiertelne. I na tym poligonie, czy raczej froncie, trzeba przeżyć. I odnieść sukces w przyszłych pokoleniach. Skoro praw natury się nie ocenia moralnie, niech idealiści, więc nie realiści, darują sobie osądzanie tych, którzy nie zamierzają podążać ich drogą. Jaką dietę wegańską mieliby uprawiać ludzie podczas epoki zlodowacenia, Inuici zwani dawniej Eskimosami na czy koczownicy euroazjatyccy? Albo rozbitkowie z morskich katastrof?

No ale weganizm nie wyczerpuje wszystkich ideologii żywieniowych. Jest ich mnóstwo, że skupię się tylko na jednej, też medialnie nagłośnionej: dieta śródziemnomorska. Powiem o niej krótko: najzdrowsza dieta europejska - tak się ją przedstawia. I krótko ją skomentuję: już widzę jak górale karpaccy, alpejscy, a nawet szkoccy porzucają swoje tradycyjne kuchnie na jej rzecz. A i mieszkańcy terenów niżej położonych. Ze mną na czele. Nie wspomnę znowu o Inuitach, Mongołach itd. 

Wniosek końcowy: ludzie, opamiętajcie się! Nie da się znieść różnorodności upodobań kulinarnych. Są pokłosiem warunków naturalnych i dziełem kultury istniejącej w tychże. Dajcie innym spokój i nie twórzcie jednego wzorca sposobu życia. Wcześniej czy później każdy totalitaryzm upadnie: czerwony, brunatny, zielony, tęczowy czy w jakichkolwiek barwach. To mówię ja, dawny wegeterianin i były sympatyk zielonego totalitaryzmu.

04.10.2024

Publikacja w nowym miejscu

 https://mojaprzestrzenkultury.pl/archiwa/7393

Akant 2024 nr 10